Wesele – fotos 9 Fotos do filmu
Fotos do filmu „Wesele” z 1972 roku w reżyserii Andrzeja Wajdy.
To kolorowe zdjęcie do filmu autorstwa Renaty Pajchel. Przedstawia dwoje bohaterów filmu. Po prawej stoi Rachela (w doskonałej kreacji Mai Komorowskiej), a po lewej jej ojciec żydowski karczmarz (grał go Mieczysław Voit). Postacie zostały pokazane na pierwszym planie, z lewej strony zdjęcia, na półzbliżeniu. Zdjęcie zostało wykonane we wnętrzu – w izbie wiejskiej chaty. To noc, kiedy trwa wesele. Jest półmrok, ale nie ciemno. Ciepło. Z sąsiedniej izby, przez otwarte drzwi dobiega gwar wesela. Karczmarz to mężczyzna około 50-letni. Ma pociągłą, owalną twarz o śniadej cerze. Nosi krzaczastą brodę, wąsy z widocznymi śladami siwizny i kręcone baczki. Ubrany w czarny płaszcz z futrzanym kołnierzem. Z lewego rękawa wystaje mu falisty mankiet białej koszuli. Na głowie ma futrzaną czapkę podobną do sztrajmła. To rodzaj futrzanego nakrycia głowy, które Żydzi noszą w szabas. Córka karczmarza to kobieta w średnim wieku. Ma długie rude włosy związane z tyłu w podłużny kok. Kosmyki włosów opadają jej na policzki. Rachela ma niezwykle bladą cerę, podkreślaną jeszcze przez światło. Ma też duże, zielone oczy, lekko szpiczasty nos i pełne, czerwone usta. Ubrana jest w czarną suknię z widocznym dekoltem zdobioną czarnymi cekinami. Na plecach nosi wełnianą, czarno-czerwoną narzutkę. Na serdecznym palcu lewej ręki ma pierścionek. Jest on srebrny i przedstawiający motywy roślinne. Na zdjęciu ojciec troskliwie przytula córkę. Lewą dłoń położył na jej głowie. Ona chwyciła jego prawą dłoń i całuje ją z szacunkiem. Jej usta dotykają dłoni, ale wzrok wędruje gdzieś w bok. Natomiast Żyd patrzy trochę niechętnie przed siebie. Jakby nie odpowiadało mu, że wszyscy obserwują tę intymną chwilę. W tle znajduje się drewniana ściana, pomalowana na fioletowo. W niej są otwarte drzwi. Nad drzwiami wisi rzeźba przedstawiająca głowę najprawdopodobniej Jezusa. Po obu stronach głowy zwiesza się od brzegu do brzegu drzwi, rzeźbiona tkanina. Tkanina ma wzór w pasy złoto-seledynowe. W otwartych drzwiach trwa weselna zabawa. Znajdujące się tam osoby są rozmyte. Kłębi się tłum kobiet ubranych w ludowe krakowskie stroje. Białe koszule, czarne kamizelki, sznury czerwonych korali.
