Mój Nikifor Obyczajowy

Odtwórz film w nowym oknie

Katalog Filmów

Dostosowanie

Fundacja Katarynka

Czas trwania

1 godz. 37 min.

Reżyseria

Data premiery

2004

Scenariusz

Obsada

Ocena

Średnia 5 / 5. Ilość: 2

Opis filmu:

Oparta na autentycznych wydarzeniach historia ośmiu ostatnich lat życia Nikifora, zaliczanego do piątki najwybitniejszych prymitywistów świata. Nikifor przez większość życia był pogardzany, nie rozumiany i wyśmiewany. W Krynicy uchodził za pomylonego, budził strach albo śmiech. W 1960 roku jego losy krzyżują się z Marianem Włosińskim, młodym malarzem. Włosiński początkowo chce pozbyć się natręta, lecz gdy go lepiej poznaje, odkrywa tkwiący w nim geniusz, niesamowitą siłę jego malarstwa, brak przywiązania do doczesności i pokorę wobec sztuki. Porzuca malarskie ambicje, a sensem jego życia staje się opieka nad genialnym malarzem. Siedem lat później w warszawskiej “Zachęcie” odbywa się pierwsza retrospektywna wystawa prac Nikifora, która staje się jednocześnie dniem jego wielkiego triumfu.

/www.filmweb.pl/

Opis postaci:

Nikifor – drobny, chudy staruszek, z krzaczastymi brwiami i wąsikiem, noszący grube okulary w rogowych oprawkach. Nikifor zazwyczaj nosi eleganckie, choć podniszczone ubrania. Do białej koszuli i ciemnego garnituru zakłada filcowy płaszcz i kapelusz. Jest mocno zaniedbany, widać to po jego długich, brudnych paznokciach i wyrastających z uszu kępkach włosów. Podróżuje z drewnianą skrzynką-walizką, w której nosi swoje obrazy i przybory malarskie. Na szyi w ramie nosi święty obrazek i list opowiadający kim jest. List jest niezbędny, ponieważ Nikifor bardzo niewyraźnie mówi. W rolę ludowego artysty wcieliła się Krystyna Feldman.

 

Marian Włosiński – opiekun prawny i przyjaciel Nikifora. To mężczyzna po czterdziestce. Ma rudawą brodę, przerzedzone włosy zaczesuje do tyłu, ukazując zakola. Na palcu ma obrączkę. Marian zakłada swetry i marynarki lub wełniane płaszcze. W pracy w Domu Zdrojowym nosi fartuch malarski. Chodzi lekko przygarbiony, nieśmiało się uśmiecha.

 

Hanna Włosińska, żona Mariana – czterdziestoletnia niewysoka blondynka o kobiecych kształtach. Jasne, schludnie ułożone włosy nosi za uchem. Ma błękitne oczy, delikatny makijaż i łagodną twarz. Nosi schludne, kobiece stroje – spódnice do kolan, dopasowane sweterki, kolorowe płaszczyki.

 

Ryszard Nowak, przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej, kierujący także Domem Zdrojowym w Krynicy – przyjaciel Mariana. Wysoki, szczupły mężczyzna po czterdziestce. Siwiejący, z dużymi zakolami, nosi okulary. Zazwyczaj elegancko ubrany, nosi białe koszule i garnitury, uśmiechnięty i pewny siebie.

 

Ala i Ewa – małe córki Mariana. Szczupłe blondynki ok. 9 i 10 lat. Dziewczynki mają proste włosy. Starsza, ma ciemniejsze włosy i oczy, jest poważniejsza i dość zadziorna. Młodsza ma blond włosy i niebieskie oczy. Jest wesoła i rozgadana.