Pan Tadeusz Lektury
Odtwórz film w nowym oknie
Katalog Kultura
Czas trwania
2 godz. 34 min.
Reżyseria
Data premiery
1999
Scenariusz
Obsada
Produkcja
Heritage Films, Canal+ Polska, Les Films du Losagne, Le Studio Canal+ Wizja TV, Telewizja Polska, Vision Film, Komitet Kinematografii, Agencja Produkcji Filmowej, Państwowe Instytucje Filmowe
Opis filmu:
Po ukończeniu szkół do dworu powraca młody Tadeusz Soplica. Nie zastaje nikogo, bo Sędzia, stryj i opiekun Tadeusza, wraz z innymi mieszkańcami domu przechadza się po lesie. Chodząc po domu Tadeusz trafia do swego dawnego pokoju, zajętego teraz przez nową lokatorkę, dziewczę, które niestety spłoszone znika zaraz w ogrodzie. To krótkie spotkanie porusza wyobraźnię młodzieńca i powoduje uczuciowy zamęt. Wieczorem, na kolacji w Zamku, o który toczy się spór miedzy Soplicami a Hrabią, ostatnim z rodu Horeszków, Tadeusz nabiera przekonania, że widziana przez chwilę osóbka to siedząca obok zalotna Telimena. Wdaje się z nią w romans. Wkrótce odkrywa jednak z przerażeniem, że mieszkanką jego pokoju dziecinnego jest młodziutka Zosia, a Telimena to jej ciotka. Nie podejrzewa nawet jak tajemnicze związki łączą go z Zosią…
Film publikujemy w ramach projektu „Festiwal Wyobraźni. Film bez Barier”. Projekt dofinansowało Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
www.culture.pl
Opisy postaci:
Tadeusz Soplica – tytułowy bohater filmu i epopei Adama Mickiewicza. To dwudziestoletni chłopak, syn Jacka Soplicy. Jest wysokim, postawnym brunetem, z krótkimi, gęstymi włosami. Ma owalną twarz, kształtny pękaty nos, duże pełne usta i ciemno-brązowe oczy. Jego spojrzenie jest bystre, a wyraz twarzy łagodny. Tadeusz nosi eleganckie czarne fraki i białe koszule. Pod szyje często zakłada apaszki. Jest szarmancki i dobrze wychowany.
Jacek Soplica (ksiądz Robak) – ojciec Tadeusza Soplicy, zabójca Stolnika. Po dokonaniu morderstwa przybiera tożsamość mnicha i planuje powstanie przeciw Moskalom. To wysoki mężczyzna o wojskowej postawie. Jest barczysty i dobrze zbudowany. Na twarzy ma liczne blizny. Ogoloną głowę ukrywał pod mnisim kapturem. Chodził w stroju zakonnym. Habit sięgający do kostek jest wykonany z grubego materiału koloru ciemno-brązowego. Ksiądz Robak jest bardzo męski. W filmie pojawia się informacja o tym, że w młodości był bardzo przystojny i miał powodzenie u kobiet. Nosił wówczas elegancki strój szlachecki.
Zosia – córka Ewy Horeszkówny, zakochana w Tadeuszu Soplicy. To młoda dziewczyna ok. 20 roku życia. Zosia jest blondynką o jasnej i delikatnej cerze. Ma pogodny wyraz twarzy. Często się uśmiecha. Długie włosy zazwyczaj wiąże w warkocz. Jest szczupła. Poruszała się z niebywałą lekkością i zwinnością Bywa skromna, niekiedy wstydliwa. Nosi tradycyjny litewski strój kobiecy, który składa się z długiej białej spódnicy oraz krótkiej sukienki z zielonego kamlotu . U góry zielony, sznurowany gorset z różowymi wstążkami. Pod gorsetem biała koszula. Przy kołnierzyku dziewczyny od czasu do czasu połyskują dwa sznurki bursztynów. W ostatniej scenie jej głowę zdobi rozmarynowy wianek.
Sędzia Soplica– gospodarz Soplicowa, brat Jacka, zagorzały patriota. To postawny mężczyzna w sile wieku. Jest niewysoki lecz dobrze zbudowany. Ma pociągłą twarz. Na głowie bujna czupryna. Pod nosem krzaczasty wąs. Ponieważ wywodzi się z rodziny szlacheckiej i bardzo kocha staropolską tradycję, ubiera się w sposób tradycyjny. Na co dzień zakłada surduty i wytworne pasy, w czym muszą pomagać mu jego dworzanie. Sędzia jest serdecznym, dobrym człowiekiem. Często się uśmiecha.
Telimena – elegancka opiekunka Zosi, była mieszkanka Petersburga. To dojrzała kobieta po trzydziestce. Jest wysoka i szczupła. Ma piękne, kobiece kształty: smukłą talię, długie nogi i kształtne piersi. Jej włosy są czarne i długie. Twarz trójkątna. Cera jasna i delikatna. Zwykle upina je w duży, staranny kok. Ubiera się dość wyzywająco jednak zawsze w dobrym guście. Telimena uwielbiała bogate stroje, ozdobione dużą ilością falban, kokard, koronek i wstążek. Preferuje głębokie dekolty i jasne zwiewne tkaniny. Bohaterka bardzo dużo czasu spędzała przed lustrem.