Adapter

Opis filmu:

Druga część filmowej opowieści o Panu Wołodyjowskim.

„Widowiskowa ekranizacja powieści Henryka Sienkiewicza zrealizowana z wielkim rozmachem i olbrzymim nakładem środków finansowych. Koszt produkcji osiągnął zawrotną, jak na owe czasy, sumę 40 milionów złotych. Na potrzeby filmu wzniesiono kilka ogromnych dekoracji plenerowych. W ruinach zamku w Chęcinach została zrekonstruowana twierdza kamieniecka, wybudowano miasteczko Raszków oraz fortyfikację chreptiowską. Zdjęcia były kręcone m.in. w Bieszczadach, w okolicach Białego Boru w województwie koszalińskim, a także w Związku Radzieckim w ruinach XVI-wiecznego grodu tatarskiego oraz w halach łódzkiej wytwórni filmowej.”

Źródło: filmpolski.pl

Opisy postaci:

Wołodyjowski – ciemny blondyn, ma krótko obcięte proste włosy, w których pobłyskują gdzieniegdzie srebrne cienkie nitki. Zawsze gładko ogolony z dumą nosi swe niewielkie jasne wąsiki. W chwilach szczególnego wzburzenia rusza nimi w charakterystyczny dla siebie sposób. Jest szczupły, drobnej wręcz filigranowej budowy. Zazwyczaj ubrany  w dopasowany jasnobrązowy skórzany strój dragona tzw. kolet składający się z obcisłych spodni i kaftana z długimi, lekko marszczonymi na ramionach rękawami. Nieodłącznym dopełnieniem garderoby Michała są: noszony na piersi ryngraf z wizerunkiem walczącego z szatanem Archanioła Michała, przerzucony przez lewe ramię podbity futrem, przypominający pelerynę, płaszcz oraz kołpak, czyli futrzana czapka ozdobiona przypiętymi drogocenną broszą piórami.

Baśka – blondynka, o lekko pucołowatej, dziewczęcej twarzy. Półdługie włosy sięgają linii brody (będąc żoną ma długie włosy). Nosi równo przyciętą grzywkę, spod której zerkają figlarne zielone oczy. Jej delikatny z początku uśmiech, szybko obejmuje całą twarz i zaraża swą intensywnością. Patrzy odważnie, niekiedy wręcz hardo. Jej bogata mimika zdradza bujny, nieokiełznany temperament. W wydaniu kobiecym ubiera się w udekorowane koronkami wydekoltowane suknie o szerokiej spódnicy i bufiastych rękawach.  W wydaniu męskim zaś nosi obcisły męski strój dragona z miękkiej skóry.

Zagłoba – jegomość o znacznej nadwadze, raczej niskiego wzrostu. Jego łysą czaszkę okala wieniec falujących siwych włosów. Pokaźne, sumiaste wąsy o wywiniętych ku górze końcówkach przysłaniają błyszczące nalane policzki. Jego rubaszny śmiech wywołuje drżenie policzków i zwisającego drugiego podbródka, a przykryte podpuchniętymi od opilstwa powiekami oczy zamienia w wąskie szparki. Lewe oko szlachcica jest przez cały czas lekko przymrużone w wyniki odniesionych niegdyś ran. Ubiera się zgodnie z ówczesną modą męską w żupan, kontusz i przewiązuje zdobionym pasem kontuszowym.

Krzysia – brunetka delikatnej urody o prostych włosach przeważnie upiętych w rodzaj wysoki koka. Ma regularne, pięknie zarysowane brwi i niezmiernie wyraziste oczy. Zazwyczaj poważna, uśmiecha się nieznacznie, jakby z zawstydzeniem. Skromnie spuszcza oczy. Wydaje się krucha i delikatna. Ubiera się kobieco w suknie z głębokimi dekoltami i dekoracyjnymi rękawami.

Ketling – mężczyzna o rudych prostych, sięgających ramion włosach. Ma krótko przystrzyżoną grzywkę spod której patrzą łagodne, podkreślone krzaczastymi brwiami oczy. Jego szczupłą twarz zdobią cienkie wąsy. Ubiera się w stylu zachodnim. Wykończeniem zazwyczaj ciemnych, aczkolwiek pełnych bogatych haftów i lśniących brokatem kreacji, jest duży biały kołnierz i wysokie białe mankiety. Nosi bardzo wysoki czarny kapelusz z wielkim rondem.

Azja Tuchajbejowicz – młody mężczyzna o krótkich falujących włosach ciemnego koloru i lekko odstających uszach. Nosi krótko przystrzyżoną brodę i subtelny wąsik. Lekko przymrużone małe oczy znamionują orientalny typ urody. Ostro zarysowana szczęka i harde spojrzenie sugerują siłę i nieokiełznany temperament, wręcz dzikość. Jego strój jest mieszanką stylu polskiego i orientalnego.

Młody Nowowiejski – wysoki i postawny szatyn. Głęboko osadzone jasne oczy patrzą spod gęstych brwi. Początkowo jest gładko ogolony. Ma krótką fryzurę. Z czasem przechodzi metamorfozę. Zapuszcza grzywkę, która całkowicie zasłania mu czoło. Nosi wąsy i przystrzyżoną brodę.

Stolnikowa – siostra Wołodyjowskiego. Blondynka, której spod noszonych zawsze zdobnych koronkowych czepców wystaje zaledwie grzywka.

Ewa Nowowiejska- blondynka o zakrywającej czoło gęstej grzywce i długich miękko opadających kręconych włosach. Jej delikatna uroda kontrastuje ze spojrzeniem ciemnych niczym węgle oczu.

Sobieski – postawny brunet z lekką nadwagą. Ma krótko obcięte falujące włosy. Poważną, nieco marsową twarz zdobią zakręcone ku górze wąsy. Skupiony i wyważony w ruchach emanuje wewnętrzną siłą. Wzbudza szacunek. Ubiera się wg szlacheckiej mody.

Film dostosowano w ramach projektu „Adapter w Szkole”. Dofinansowano ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz ze środków PFRON.